MIFROG (ang. Maximum Internally Financeable Rate Of Growth) – najszybsze wewnętrzne tempo wzrostu możliwe do sfinansowania własnymi środkami, idea opublikowana przez Neila Churchilla i Johna Mullinsa.
Jednym z istotnych parametrów ekonomicznych opisujących przedsiębiorstwo jest rachunek przepływu środków pieniężnych reprezentujący możliwość przedsiębiorstwa w zakresie przynoszenia gotówki. Jeżeli przedsiębiorstwo nie jest w stanie w dłuższej perspektywie generować gotówki (jej rachunek przepływu środków pieniężnych „Cash flow” jest ujemny) będzie wymagało dokapitalizowania bądź będzie zagrożone upadkiem. Sytuacja taka może być związana z bieżącą sytuacją rynkową np. nagłe załamanie rynku a w konsekwencji załamanie sprzedaży przy niewłaściwej polityce obrotu zasobami magazynowymi lub też np. nagłe załamanie waluty w przypadku jeżeli transakcje nie były zabezpieczone.
Możliwy jest też inny scenariusz, który dotyczy w szczególności niewielkich przedsiębiorstw. Jeżeli takie przedsiębiorstwo zaoferuje na rynku produkt lub usługę oznaczoną na macierzy BCG jako „znak zapytania” (niewielki udział w dużym rynku, możliwość szybkiego wzrostu) będzie potrzebowało ponieść duże wydatki na obsługę marketingu, sprzedaży, logistyki jak również kosztów materiałów i usług od dostawców. Zazwyczaj firmy znajdujące się w takiej sytuacji są zmuszone do poniesienia kosztów powiązanych operacjami dotyczącymi dostawców a długo czekają na przychód od sprzedanego towaru. Szybki rozwój będzie prowadził do powiększania się różnicy pomiędzy rzeczywistymi wydatkami a gotówką pojawiającą się w kasie a co za tym idzie „Cash flow” będzie ujemny a jego wartości bezwzględna będzie rosnąć. Taka sytuacja może stać się istotnym zagrożeniem dla istnienia przedsiębiorstwa.
Ideą MIFROG jest określenie tego jak szybko przedsiębiorstwo może się rozwijać samo finansując swój rozwój.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz